گام دوم : تعیین مشخصات اولیه طراحی میراگر ویسکوز خطی
در این گام از طراحی میراگر ویسکوز ، مقادیر ضریب میرایی خطی هر میراگر (CL,j) متناظر با فاکتور کاهش هدف (ηtot) و نسبت میرایی هدف میراگر ها (ξν) به دست می آیند (j اشاره به شماره میراگر دارد).
شکل(۲) جایگذاری یک میراگر ویسکوز در طبقه iام سازه را نشان می دهد که hi و B به ترتیب ارتفاع و طول دهانه موردنظر طبقه iام می باشند. θj زاویه امتداد میراگر jام با راستای افق، Si دامنه جابجایی میراگر ویسکوز متناسب با جابجایی نسبی میان طبقه ای طبقه jام (δi) و زاویه میراگر jام با افق می باشد. ضریب میرایی خطی هر میراگر ویسکوز از رابطه مقابل محاسبه می گردد:
که ω۱=۲Π/T1 فرکانس مود اول سازه، mtot جرم کل سازه، N تعداد کل طبقات سازه و ntot تعداد کل تجهیزات میراگر ویسکوز توزیع شده در راستای مورد بررسی می باشد.
گام سوم : تخمین بیشینه سرعت، نیرو و دامنه جابجایی تجهیزات دمپر ویسکوز
در این مرحله بیشینه جابجایی نسبی میان طبقه ای (δmax,i)، بیشینه سرعت نسبی (δ´max,i)، سرعت بیشینه دمپر (Vmax,j)، بیشینه نیروی دمپر (FDmax,j-L) و بیشینه دامنه جابجایی دمپر (Smax,j) تحت زلزله طراحی موردنظر محاسبه می گردد. با فرض اینکه سازه براساس مود ارتعاشی اول خود پاسخ می دهد و در تحرکات لرزه ای مود اول ارتعاشی غالب است، بیشینه جابجایی طبقه (Φmax,i) از رابطه (۴) محاسبه می گردد: